และแล้วกัลยาณมิตรก็มาถึง

     วันนี้มานับๆ ดูก็อยู่ที่พุทอินเบย์มาได้เกือบสองอาทิตย์แล้ว  รู้สึกปรับตัวกับอะไรหลายๆ อย่างได้เยอะขึ้น  ที่สำคัญคือรู้สึกได้เลยว่าเราสามารถปูเตียงได้เร็วขึ้นโดยไม่เป็นตัวถ่วงของเพื่อนร่วมงานอีกต่อไป วะฮ่าๆ 
     
     จำได้อย่างสนิทใจว่าเรากับจ๋าและแต้วกำลังนั่งเม้าท์กันอยู่ในห้องพัก  อยู่ๆ ก็มีสมาชิกใหม่ 2 คน โผล่หน้าเข้ามาทักทาย  นางชื่อ แพม และ ออมมี่  จะบอกว่าพวกนางคือกัลยาณมิตรที่เรารอคอยมานาน  เพราะอะไรน่ะเหรอ  จิบอกว่าพวกนางทำอาหารเก่งมาก  ทำงานก็เก่ง  นิสัยดี  จริงใจ  เรารู้สึกโชคดีมากจริงๆ ที่การมาworkครั้งนี้มีพวกนางมาด้วย  เพื่อนร่วมชะตากรรม 555 

                    สองคนที่มีแว่นอยู่บนหัวคือแพมกับออมมี่ ซ้ายสุดคือจ๋า ขวาสุดคือเรา

                                       และคนกลางคือ  บริททานีย์ เพื่อนแท้ที่อเมริกาจ้า

      พวกนางทั้งคู่มาจากธรรมศาสตร์  สำหรับแพมนี่คือภาษาอังกฤษนางเริ่ดมาก  นางเป็นอิสลาม  ส่วนออมมี่นั้นทำอาหารเก่ง  ตั้งแต่นางมาเราก็รู้สึกว่าเรากินดีอยู่ดีขึ้นเยอะ  เพราะนางมาช่วยเราทำกับข้าว  เอาจริงๆ ส่วนตัวเราเองก็ทำอาหารเป็นแค่ไม่กี่อย่าง  มีออมมี่กับ   แพมมา  ทำให้เราได้กินอาหารที่หลากหลายมากขึ้น  เรียกได้ว่าพวกนางมาช่วยเราในหลายๆ เรื่องจริงๆ  นี่แหละกัลยาณมิตรที่เรารอคอยมานาน 55555